Kwanothemba en Robben eiland, dag 17

Lieve lezers, 

We begonnen de dag met een lekker ontbijt en ons laatste ontbijt bij Mamma Rose. Lekkere toast met pindakaas en suiker, een eitje en bacon erbij en de dag kon beginnen. Hier boven is mijn kleindochter zusje te vinden van de Mamma Rose familie, ze leende mijn bril en was onweerstaanbaar schattig. We vertrokken in een hele hete bus naar Kwanothemba, het centrum voor mensen met een beperking. We hadden met de groep een paar avonden van tevoren geknutseld om de hal te versieren bij Kwanothemba. 

Deze hebben we opgehangen en de beamer uitgetest met de film 'The lion king'. Ook hebben we een nieuwe magnetron voor het centrum gekocht en wat met de mensen gezongen en gespeeld. We hadden het niet verwacht maar ze hadden eten voor ons gemaakt, een een grote lange tafel hebben we met iedereen gezellig zitten lunchen. Toen het bijna allemaal op was vertrokken we met de bus naar Waterfont, waar de boot zou vertrekken naar Robben eiland. We hadden nog 3 kwartier even vrije tijd voordat de boot vertrok. We zijn een lekker ijsje gaan halen en hebben wat winkeltjes bezocht. 

Ik was bang dat ik op de boot ziek zou worden, maar dat is gelukkig niet gebeurd. We arriveerde op het snik hete eiland en stapte meteen een bus in. Man wat hebben wij met z'n alle veel gezweet vandaag, het was heel warm en er stond geen tot weinig wind. De bustour over het eiland duurde even maar was erg interessant, warm maar de moeite waard. We stapte uit bij een mooi uitkijkpunt over de zee en de tafelberg.

De volgende stop was de gevangenis sekie A, B en C. Hier heeft Mandela ook gezeten. We kregen een verhaal te horen van een ex-politiek gevangenen, hij vertelde zijn verhaal en nam ons daarna mee verder de oude gevangenis in. Hij liet ons het plein zien waar de gevangenen in de blakende zon stenen moesten hakken. Daarna liepen we door naar een gang met allemaal cellen va. 2 hij 3 meter, hij stopte en zei dat hier Nelson Mandela zijn cel was. Het was niet anders dan de andere cellen, alleen stond hier een rode, soort van, prullenbak bij. 

Het was bizar om te staan waar Nelson Mandela zoveel ellende heeft gekend, zo'n grote en belangrijke man. Op de terug weg met de boot heb ik wat geslapen, ik was zo moe van de hitte heel de dag en alle indrukken. Ik werd wakker gemaakt omdat er dolfijnen langs de boot zwommen, dat had ik niet willen missen. 

Terug in Khayelitsha bij Mamma Prim voelde het weer als thuis. Een dikke knuffel en veel eten, we hebben nog tot laat zitten kletsen met z'n 3e. Ook hebben we met onze zusjes Mikado gespeeld en koekjes gegeten. Ik had het leuk bij Mamma Rose, maar was blij dat we terug waren bij Mamma Prim. Lekker rustig met z'n 3e een huisje delen i.p.v. met 7 personen. Morgen is de een naar laatste dag alweer en hebben we ons afscheids feestje....

Dikke kus XX